Por cuarto ano consecutivo a AC O Galo participa na celebración das Lupercais na Eira da Xoana, sede da Asociación ADEGA, sita en Ramil, Concello de Agolada, a 3.5 Km do Castelo de Pambre e a 13 Km da Vila de Melide.
Celebrarémolo, como en anos anteriores, a partir das 14 horas, cun saboroso cocido de Lugo, co nomeamento da Raíña Lupa 2020, e con festa, na que, como é obrigado, teremos música.
A achega para o cocido é de 12 euros. Se prefires, podes traer o teu xantar da casa para o convivio. Se optas polo cocido –as prazas son limitadas- avisa antes do xoves, 20, ao teléfono de Pepe (659 68 33 84) ou de Marcial (616 62 73 18).
Se queres, vés disfrazado/a de loba; e se prefires vir doutra cousa, serás igualmente benvido/a. O importante é que veñas con ánimos festeiros!

O próximo xoves, 13 de febreiro de 2020, ás 20:30 horas no Vide, Vide!, á palestra DEREITO A SABER. LIBERDADE DE INVESTIGAR E DIVULGAR a cargo de Antón Mascato, autor de  "Atila no Grove. Crónica política e Memoria da masacre (1923-1948)", publicado por Edicións Positivas. Ademais do propio autor, intervirán os historiadores Lourenzo Fernández Prieto e Carlos Méixome. A presentación corre a cargo de Suso Domínguez, como representante da AC. O Galo.
​ATILA NO GROVE. ANTÓN MASCATO. EDICIÓNS POSITIVAS
Sinopse da obra : "Atila no Grove. Crónica política e Memoria da masacre (1923-1948)" é a historia política do período máis convulso da vila do Grove, aínda que trascende a memoria local para converterse nunha crónica extrapolable a calquera outra comunidade.
O Grove, un lugar onde encontramos todas as tipoloxías do que aconteceu arredor de 1936: perseguidos, inmoladados con nocturnidade e á luz do día; sobrevivintes do seu propio asasinato; sacas colectivas, requisas e roubos; listas negras; consellos de guerra; cadeas perpetuas; fusilamentos; resistencia armada; guerrilleiros no monte; presos en campos de concentración; torturas, desafiuzamentos; rapina en sede xudicial; fuxidas colectivas en barco; agochos no monte e no mar; redadas; abatementos en aplicación da “lei de fugas”; desercións; exiliados, abusos físicos e sexuais… toda a maldade posible .
Atila no Grove é tamén unha homenaxe ao vitimario do fascismo neste porto da Arousa e unha denuncia das maneiras violentas que empregaron os perpetradores, que se completa cunha relación das vítimas e a referencia dos seus verdugos.


Referencia ao conflito xurídico polos traballos arredor da memoria do Grove.
Como xa acontecera no caso do historiador Dionisio Pereira e a familia dun falanxista de Cerdedo-Forcarei, a resultas da publicación de traballos de investigación da memoria do Grove en medios de comunicación, Antón Mascato recibiu intentos de censura de prensa e as ameazas dos fillos dun dos responsables de persecución, sinalado como tal por diversas fontes, e ao que define como o “alcalde das ditaduras”, xa que tivo ese cargo durante toda a ditadura de Primo de Rivera, no Bienio negro, e nos anos de 1940 e 1941. A mesma familia dese "alcalde" denunciou un blog no que se recollían as memorias dun militante comunista, Ramón Garrido Vidal, exiliado en Francia. Como resultas da denuncia, un xuíz ordenou a retirada do mesmo sen escoitar a outra parte a pesar de ser un dominio francés sobre o que non tiña competencias.
Vén isto a conta das enormes dificultades cando se trata de botar luz con investigacións e divulgación de obras relacionadas coa memoria local, considerando que son veciñas e veciños, os fillos e as netas, as fillas e os netos dos represores, e que moitas veces nada teñen que ver nas súas asuncións ideolóxicas cos asasinos ou represores da súa familia. Non semella ser este o caso, cando menos dos fillos e a filla do “alcalde das ditaduras” do Grove que practica a censura de prensa, a ameaza como xeito de intimidación, ou directamente a demanda xudicial para “defender o honor” de quen semella que non o tivo en vida.  En todo caso, unha das cousas a destacar na obra de Antón Mascato ten que ver coa valentía para dar non só os nomes e circunstancias políticas das vítimas, senón en incluír as referencias directas aos verdugos.
Carlos Méixome Quinteiro:  Naceu en Lalín e recastou no Carballiño. Estudou Filosofía e Ciencias da Educación na USC. Desenvolveu o seu labor profesional como profesor de historia contemporánea no ensino medio. Traballou en asuntos internacionais con varias obras publicadas como O conflito dos Balcáns; Rusia, das orixes á crise dun modelo; ou Cuba, independencia e revolución. Na súa especialidade de historia do mundo de hoxe ten publicadas obras de referencia como Textos e documentos para a Historia contemporánea de Galicia; ou Castelao, unha historia do nacionalismo galego.
Traballa na investigación e no estudo da represión franquista no sur da provincia de Pontevedra, onde reside, publicado numerosos artigos, ademais dunha obra editada co título Daquí e dacolá, follas voandeiras, na que recolle artigos e textos de temática diversa. Militou e milita en diversas organizacións do nacionalismo que van de Erga, ao BNG e de Anova a Cerna. Foi tamén o director do Instituto de Estudos Miñoráns dende a súa fundación ata hai uns poucos anos.
Lourenzo Fernández Prieto: Naceu en Ribadeo, estudou historia, sendo actualmente catedrático de Historia contemporánea da USC e investigador do grupo Histagra, especialista en historia social da violencia e principal responsable do Proxecto Nomes e Voces, que tanto labor de divulgación ten feito arredor da represión política do franquismo.  Colaborador de prensa en varios medios de comunicación, como o grupo Voz, a Cadena Ser, ou o xornal Nós, entre outros, ten unha longa bibliografía como autor, entre as que destacan os ensaios Labregos con ciencia; Facendo historia con memoria ou Informe de resultados, vítimas Galicia. En coautoría ten publicadas varias obras, entre as que mencionaremos dúas entre as últimas: Historia de la guerra civil contada por dos hermanas e Golpistas e verdugos de 1936. Historia dun pasado incómodo.
Antón Mascato:   Naceu no Grove. Editor, escritor, colaborador de prensa. Estudou Filoloxía galega na USC e desenvolveu o seu oficio no mundo da edición, sendo director de Edicións do Cumio, e na Editora NovaGaliza. Foi membro do Arquivo sonoro do Consello da Cultura; concelleiro de cultura no Grove e presidente da Asociación pola Memoria. É autor de varias obras como Paco del Riego. Unha historia da restauración cultural de Galicia; A ruta do mar de Arousa (Premio Centola de ouro, 2005); Anduriña. Cen anos de paixón; Conde Corbal. Obra gráfica (Premio Asociación Galega de Editores, 2012); As colareiras do Grove con Patricia Arias, ou As nosas chatas. Dicionario dos alcumes do Grove, en coautoría. Na actualidade redacta o Informe do Patrimonio marítimo referido á península do Grove. Despois de moitos anos de investigacións, entrevistas, visitas a hemerotecas e arquivos publica este Atila no Grove. Crónica política e Memoria da masacre (1923-1948).

Para celebrarmos que este ano as Letras se adican a Ricardo Carvalho Calero, a A.C. O Galo organiza unha palestra-presentación baixo o título "Reivindicarmos Carvalho Calero", baseándose na obra colectiva “Hei de entrar no meu povo: Reivindicarmos Carvalho Calero”, Edicións Embora, 2019.
O acto contará coa presenza de dous dos autores desta obra colectiva, os profesores Bernardo Máiz Vázquez e Xosé María Dobarro Paz, acompañados de Luís Gonçález Blasco, Foz, e terá lugar o xoves 23 de xaneiro de 2020 ás 20:30 horas no local do "Vide, Vide!" na Rúa da Fonte de Santo Antonio, en Compostela. 
O profesor e investigador XOSAÉ MRÍA DOBARRO PAZ (Ferrol Vello, 1950) licenciou en Filosofía e Letras (Románicas-Español) na Universidade de Santiago en 1973 e doutorouse nas mesmas titulacións e Universidade en 1980, coa tese Alberto Camino (1820-1861): poeta galego, dirixida polo Profesor Doutor don Ricardo Carvalho Calero. Licenciou tamén en Filoloxía Hispánica (galego-portugués) en 1979.
Profesor Titular de Filoloxía Galega e Portuguesa da Universidade de Santiago en 1984, en 1993 obtivo praza de Catedrático da Universidade da Coruña.
Entre outros cargos, ocupou os de Subdirector do Colexio Universitario da Coruña (1985-1990); Vicepresidente do Claustro da USC (1987-1989); Director do Departamento de Filoloxías Francesa e Galego-Portuguesa da UDC (1990-1993) e Decano da Facultade de Filoloxía da UDC (1996-1999). Dirixiu 15 teses de doutoramento e outras tantas de licenciatura e impartiu docencia na Universidade da República Oriental del Uruguay (Montevideo), na City University of New York, na
Universidade da Habana e Universidade Estadual do Ceará (Fortaleza). Ten publicado numerosos traballos, principalmente de literatura galega contemporánea. Na actualidade é Profesor Honorario da UDC.
O profesor e historiador BERNARDO MÁIZ VÁZQUEZ (Ferrol, 1950), veciño de O Seixo, Mugardos. Licenciado en Filosofía e Letras (1973), doutor en Historia (1984), foi profesor e catedrático de ensino medio (1974-2010).
Asesor histórico de varias producións cinematográficas, é autor dunha destacada produción bibliográfica sobre historia contemporánea e patrimonio marítimo galego.
Recibiu no 2008 o Premio Didáctico da Fundación Fraguas do Museo do Pobo Galego e no ano 2010 o Premio Murguía ao Labor e Mérito Historiográficos, outorgado pola Asociación Galega de Historiadores.
A súa penúltima achega como investigador é Carvalho Calero e a política (1926-1990), na obra colectiva “Hei de entrar no meu povo: Reivindicarmos Carvalho Calero”, Edicións Embora, 2019.
É coordinador e coautor do volume "Cando fun Carballo en Ferrol, aproximación a Carvalho Calero", Club de Prensa de Ferrol-DXPL, 2020, en edición.







Esperandio a vosa asistencia, un saúdo,
A.C. O Galo

SOLSTICIO DE INVERNO NA EIRA DA XOANA o sábado, 21 de decembro 
A FESTA DO SOL sen luces artificiais!!

Na festa do sol, da luz, debe haber música, por suposto; debemos papar algo especial por ser festa, faltaba máis; pero todo isto podémolo facer ao calor e coa luz agarimosa do lume. Debe ser co gasto imprescindible de enerxía e cos produtos de preto, coa música e coas palabras dos nosos xenerosos amigos e amigas que recolleron os ecos que veñen de moi lonxe e pérdense na noite dos tempos.
Festexamos o ano que nace, os días que empezan a medrar, o frío que ven reparador e preciso; celebramos o poder estar e gozar da compaña da xente boa que se achega ata a plena natureza e teremos un recordo para os nosos defuntiños, que sempre deben estar presentes.
É dicir, facemos todo o contrario da moda, da moda da lucería cegadora, da música estranxeira, dos costumes importados, da comida sofisticada, do tabú  do pasamento e do consumo desbordante. 
E así o queremos facer, porque nos peta e porque queremos que a nosa festa sexa o máis natural, ecolóxica e galega posible.
Programa da celebración do solsticio na Eira da Xoana:
17 h: preparación dos fachos, do toro de Nadal, do boneco que representa o ano vello...
18 h: saída en grupos cara ao Cotón e cara ao castelo de Pambre para despedir o sol.
19 h: música, palabra e queima do toro
20 h: cea (cada quen trae a súa comida para compartir). Degustación do doce “toro de nadal”.
21 h: visita do Apalpador e festa: teatro (Fantoches Baj), música ( Bico da Balouta, Bico do mar...)

O roteiro feminista por Compostela, colofón ás Xornadas Feministas realizadas no mes de outubro e novembro de 2019, adiado por mal tempo, celebrarase este sábado 14 de decembro ás 12 .00. A cita é na Praza 8 de Marzo de Santiago.

A FEDERACIÓN DE ASOCIACIÓNS CULTURAIS GALIZA CULTURA, en colaboración co MUSEO DO POBO GALEGO, inaugurará o próximo día 11 de decembro, mércores, ás 17’30 horas, no claustro do Museo citado, a Exposición NÓS DE ONTE A HOXE: 100 ANOS DE HISTORIA. 
GALIZA CULTURA conmemora así o centenario dunha iniciativa singular e decisiva na historia contemporánea da Galiza: o nacemento da revista Nós, cuxo primeiro número ve a luz o 30 de Outubro de 1920, revista de alta cultura que coloca a lingua, as artes e a ciencia galega nun nível privilexiado de calidade. Adiantámonos á celebración dunha publicación que é herdeira directa do espírito das Irmandades da Fala (1916), do renacido boletín A Nosa Terra (1917) e da I Asemblea Nacionalista de Lugo (1918), que son os seus antecedentes directos.
A exposición leva como lema: SER DIFERENTE É SER EXISTENTE, extraído do uso que del fai Vicente Risco en “Nós, os inadaptados”, e realiza un percurso pola significación e a obra dos seus principais persoeiros: VICENTE RISCO, director literario; CASTELAO, director artístico; RAMÓN OTERO PEDRAIO, ÁNXEL CASAL... e, con eles, a proxección que significou para artistas e escritores novos, así como a conexión co Seminario de Estudos Galegos (1923), outra iniciativa capital que marca o inicio dunha ciencia multidisciplinar en galego e sobre a Galiza.
É, pois, amplamente, o Grupo Nós o estudado, con atención especial e lóxica conexión xeracional, á figura de RICARDO CARVALHO CALERO, dedicatario do próximo Día das Letras Galegas 2020, testemuña excepcional desta época e estudioso constante da obra dos principais artífices do Grupo.
No acto da inauguración estarán presentes D. Xosé Regueira e D. Xurxo Couto, vicepresidente e deputado responsábel de Cultura, respectivamente, da Deputación Provincial da Coruña, que patrocina esta Exposición; D. Manuel Vilar, director do Museo do Pobo Galego; D. Carlos L. Bernárdez, comisario da Exposición; D. Luís Martínez-Risco, presidente da Fundación Vicente Risco, colaboradora da mesma; Dª Mª Antonia Pérez, presidenta da Asociación Cultural O Galo, de Compostela, e María Pilar García Negro, presidenta da Federación Galiza Cultura. A Coral Solfa interpretará dúas pezas musicais, para pór de relevo a importancia que o Grupo e a revista concedían á arte musical no conxunto da cultura galega.