O vindeiro sábado, 17 de febreiro, faremos un roteiro por Compostela. Visitaremos varios pontos da cidade nun percorrido que nos levará polos lugares relacionados con diferentes medios de comunicación. Ás 11,30h quedamos no Campo de San Clemente, se queres acompañarnos só tes que mandar un correo, poñendo nome, dous apelidos e número do DI, a comunicació[email protected], antes do 16.02.24 ás 13h.
ROCIO CASTRO, licenciada en Xornalismo e Máster en Estudos Internacionais pola USC, foi a primeira xornalista electrónica de Galiza. Dirixiu Vieiros, coordinou un proxecto de Novo Estatuto para Galiza, traballou no departamento de Cultura do bipartito e formou parte de múltiples proxectos culturais desde entón, sobre todo no mundo da música, desde a perspectiva da comunicación e da xestión cultural. Agora é responsable de Proxectos da Fundación Rosalía de Castro e comisaria do Premio Narf da Deputación da Coruña. Vainos levar á rúa do Pombal para falarnos de Vieiros: Vieiros quería ser o medio de todo o galeguismo. Tiña vontade de intervir na realidade social. Desde a honestidade, era un medio abertamente independentista, sen sectarismos e plural. Foi o gran medio dixital galego e a súa estratexia foi sempre crear unha comunidade galega en Internet que fora alén das fronteiras da comunicade autónoma.
Chegou a ter 20.000 visitantes ao día e máis de 30 edicións locais en Galicia e en todo o mundo que eran realizadas por galegos e galegas de forma voluntaria.
Pepe Barros levaranos á rúa do Vilar e falaranos dos xornaais editados na imprenta Nós.
Continuaremos pola praza da Quintana e a Acibecharía onde Xoán Costa, licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa pola Universidade de Santiago de Compostela, ampliou estudos na Universidade de Lisboa durante o curso 1981-1982. Foi profesor de Lingua e Literatura Galega en IES de Ferrol e da Coruña. Entre 2001 e 2020 foi presidente da AS-PG. É autor de estudos e artigos sobre lingua e sobre literatura galega, e colaborador en publicacións periódicas galegas. Foi director, entre 1985 e 1987, da revista Agália. Colabora en Nós Diario e Sermos Galiza, do que tamén é presidente do Consello de Administración. Falaranos de:
O seor Pedro. É a primeira mostra de xornalismo integramente en galego. Tiña un carácter propagandista favorábel ao goberno progresista de Espartero. Escrito en verso e editado por Manuel Fernández Magariños, publicou, en cinco imprentas diferentes, 11 números até o 1862. O primeiro número publicouse na imprenta de José Núñez Castaño en 1840, despois do fin da Primeira Guerra Carlista. Os números seguintes abordan diferentes temas, desde a viaxe da raíña Sabela II ao paso do cometa Donati, da guerra de Italia ao ferrocarril compostelano.
El Porvenir. Publicouse na Imprenta de la Viuda e Hijos de Compañel en 1845. Aparecía tres veces ao mes e levaba por subtitulo Revista de la Juventud Gallega e por lema "Todo para Galicia". O seu director foi Antolín Faraldo, e os seus redactores Antonio Romero Ortiz e José Rúa Figueroa. Saíron á rúa 14 números, o último número apareceu o 28 de agosto dese ano, pois o gobernador da Coruña decretou a súa suspensión o 1 de setembro. Neste periódico apareceu o manifesto Nuestra bandera literaria.
Na rúa da Troia, Xosé Ramón Pousa Estévez (Santiago 1953), doutor en Xornalismo pola Universidad Autónoma de Barcelona, profesor titular (xubilado) de Comunicación Audiovisual e Publicidade da USC, onde foi Vicedecano (1993-2000), Director do Departamento (2000-2004) e decano da Facultade de Ciencias da Comunicación (2014.2022). Coordinador de Programas de Doutoramento, investigador do Grupo Novos Medios, director de 7 tesis doutorais e autor de numerosas publicaciones e libros sobre o medio e as audiencias radiofónicas. Profesionalmente, foi redactor de A Nosa Terra (1977-1979), de La Voz de Galicia (1980-1993) e director de Antena 3 de Radio de Galicia (1990-1993). Membro da sección de Comunicación do Consello da Cultura Galega (1998-2022), foi miembro de Plenario do CCG e director do Aquivo Sonoro de Galicia (2018-2922). Vainos expricar onde estivo o segundo emprazamento da redacción de A Nosa Terra en Compostela, tras o proceso de recuperación do Xornal en 1977, falaremos do proxecto periodístico, daquela primeira redacción liderada por Margarita Ledo Andión e das aportacións de linguaxe, estéticas e de contidos que supuxo o periódico naqueles primeiros anos tras o franquismo. Valoraremos especialmente o feito de lanzar un proyecto tan sólido nun momento de enormes dificultades económicas e mesmo ideológicas para o nacionalismo, deténdonos na importancia que tivo o medio para a normalización do idioma galego na prensa escrita, así como das dificultades para un proxecto monolingüe.
Pasaremos polo Proguntoiro, onde Pepe Barro falaranos de La Noche.
Para rematar na praza da Universidade, onde Ramón Pousa falaranos de Radio Galicia, diante dos vellos estudos de Radio Galicia en Santiago falaremos dos orixes da que foi a primeira emisora de radio do país, das características do medio e da linguaxe radiofónica, das primeiras emisións e retransmisións efectuadas, así como do grupo de mozos galeguistas que contribuiron a poñer en marcha a emisora de Unión Radio nos albores da II República. Imos deternos especialmente no papel xogado polo medio hasta o plebiscito do Estatuto de Autonomía de Galicia, analizando a castración informativa que supuxo a tonga noite franquista, o papel da radio na transición e abordaremos as perspectivas de transformación dixital dun medio con monito futuro.
ROCIO CASTRO, licenciada en Xornalismo e Máster en Estudos Internacionais pola USC, foi a primeira xornalista electrónica de Galiza. Dirixiu Vieiros, coordinou un proxecto de Novo Estatuto para Galiza, traballou no departamento de Cultura do bipartito e formou parte de múltiples proxectos culturais desde entón, sobre todo no mundo da música, desde a perspectiva da comunicación e da xestión cultural. Agora é responsable de Proxectos da Fundación Rosalía de Castro e comisaria do Premio Narf da Deputación da Coruña. Vainos levar á rúa do Pombal para falarnos de Vieiros: Vieiros quería ser o medio de todo o galeguismo. Tiña vontade de intervir na realidade social. Desde a honestidade, era un medio abertamente independentista, sen sectarismos e plural. Foi o gran medio dixital galego e a súa estratexia foi sempre crear unha comunidade galega en Internet que fora alén das fronteiras da comunicade autónoma.
Chegou a ter 20.000 visitantes ao día e máis de 30 edicións locais en Galicia e en todo o mundo que eran realizadas por galegos e galegas de forma voluntaria.
Pepe Barros levaranos á rúa do Vilar e falaranos dos xornaais editados na imprenta Nós.
Continuaremos pola praza da Quintana e a Acibecharía onde Xoán Costa, licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa pola Universidade de Santiago de Compostela, ampliou estudos na Universidade de Lisboa durante o curso 1981-1982. Foi profesor de Lingua e Literatura Galega en IES de Ferrol e da Coruña. Entre 2001 e 2020 foi presidente da AS-PG. É autor de estudos e artigos sobre lingua e sobre literatura galega, e colaborador en publicacións periódicas galegas. Foi director, entre 1985 e 1987, da revista Agália. Colabora en Nós Diario e Sermos Galiza, do que tamén é presidente do Consello de Administración. Falaranos de:
O seor Pedro. É a primeira mostra de xornalismo integramente en galego. Tiña un carácter propagandista favorábel ao goberno progresista de Espartero. Escrito en verso e editado por Manuel Fernández Magariños, publicou, en cinco imprentas diferentes, 11 números até o 1862. O primeiro número publicouse na imprenta de José Núñez Castaño en 1840, despois do fin da Primeira Guerra Carlista. Os números seguintes abordan diferentes temas, desde a viaxe da raíña Sabela II ao paso do cometa Donati, da guerra de Italia ao ferrocarril compostelano.
El Porvenir. Publicouse na Imprenta de la Viuda e Hijos de Compañel en 1845. Aparecía tres veces ao mes e levaba por subtitulo Revista de la Juventud Gallega e por lema "Todo para Galicia". O seu director foi Antolín Faraldo, e os seus redactores Antonio Romero Ortiz e José Rúa Figueroa. Saíron á rúa 14 números, o último número apareceu o 28 de agosto dese ano, pois o gobernador da Coruña decretou a súa suspensión o 1 de setembro. Neste periódico apareceu o manifesto Nuestra bandera literaria.
Na rúa da Troia, Xosé Ramón Pousa Estévez (Santiago 1953), doutor en Xornalismo pola Universidad Autónoma de Barcelona, profesor titular (xubilado) de Comunicación Audiovisual e Publicidade da USC, onde foi Vicedecano (1993-2000), Director do Departamento (2000-2004) e decano da Facultade de Ciencias da Comunicación (2014.2022). Coordinador de Programas de Doutoramento, investigador do Grupo Novos Medios, director de 7 tesis doutorais e autor de numerosas publicaciones e libros sobre o medio e as audiencias radiofónicas. Profesionalmente, foi redactor de A Nosa Terra (1977-1979), de La Voz de Galicia (1980-1993) e director de Antena 3 de Radio de Galicia (1990-1993). Membro da sección de Comunicación do Consello da Cultura Galega (1998-2022), foi miembro de Plenario do CCG e director do Aquivo Sonoro de Galicia (2018-2922). Vainos expricar onde estivo o segundo emprazamento da redacción de A Nosa Terra en Compostela, tras o proceso de recuperación do Xornal en 1977, falaremos do proxecto periodístico, daquela primeira redacción liderada por Margarita Ledo Andión e das aportacións de linguaxe, estéticas e de contidos que supuxo o periódico naqueles primeiros anos tras o franquismo. Valoraremos especialmente o feito de lanzar un proyecto tan sólido nun momento de enormes dificultades económicas e mesmo ideológicas para o nacionalismo, deténdonos na importancia que tivo o medio para a normalización do idioma galego na prensa escrita, así como das dificultades para un proxecto monolingüe.
Pasaremos polo Proguntoiro, onde Pepe Barro falaranos de La Noche.
Para rematar na praza da Universidade, onde Ramón Pousa falaranos de Radio Galicia, diante dos vellos estudos de Radio Galicia en Santiago falaremos dos orixes da que foi a primeira emisora de radio do país, das características do medio e da linguaxe radiofónica, das primeiras emisións e retransmisións efectuadas, así como do grupo de mozos galeguistas que contribuiron a poñer en marcha a emisora de Unión Radio nos albores da II República. Imos deternos especialmente no papel xogado polo medio hasta o plebiscito do Estatuto de Autonomía de Galicia, analizando a castración informativa que supuxo a tonga noite franquista, o papel da radio na transición e abordaremos as perspectivas de transformación dixital dun medio con monito futuro.
Feed RSS
