A Agrupación Cultural O Galo convídate a ti e as túas amizades á mesa redonda e presentación do estudo O Libro Negro da Lingua Galega, da autoría de Carlos Callón. E tamén te convida a ti e as túas amizades ao roteiro que se realizará ao finalizar a presentación da publicación.
O acto decorrerá:
Data e hora: O xoves, 7 de xullo de 2021, ás 18:30 horas.
Lugar: Praza de Cervantes, mesmo na fronte da libraría Couceiro (haberá cadeiras e megafonía).
Intervirán: Carlos Callón, Ramón Mariño, María do Pilar García Negro e Francisco Rodríguez Sánchez.
O roteiro posterior polas rúas de Santiago será guiado polo propio Carlos Callón, facendo paradas nos lugares máis significativos en que aconteceron diversas accións en defensa da nosa lingua. A duración estimada do roteiro será por volta de 75 minutos.
Trátase dunha actividade aberta a todas as persoas que desexen participar, socias e socios da Agrupación Cultural o Galo, ou non, ao decorrer a mesma ao aire libre. Tan só terán preferencia para ocupar as cadeiras, as socias e os socios do Galo.
Prégase puntualidade e respectar as normas sanitarias sobre a COVID-19.

A Agrupación Cultural O Galo organiza unha visita dirixida ao Castelo da Rocha o sábado 18 de xuño. A actividade será guiada polo arqueólogo Mario César Vila e comezará ás 11:15 horas no punto de encontro do aparcadoiro existente unha vez atravesada a Ponte da Rocha desde Santiago con dirección ao Milladoiro.
Desde alí comezará un percurso a pé até o propio Castelo, onde principiará a visita ás 11:45 horas.
Trátase dunha visita, que para alén da explicación sobre o castelo da Rocha Forte, incluirá a da muralla do propio edificio, que facían parte das fortificacións de Santiago, xunto coa muralla da cidade.
O castelo é o maior da Galiza, mais ninguén lembra xa, virando nunha historia dun castelo maldito.
Ao longo de toda a súa existencia, o castelo da Rocha Forte e a muralla da cidade de Santiago erguéronse como imaxes de poder, autoridade e confrontación no señorío da Terra de Santiago. Alén de exerceren eficazmente como postos do control administrativo, fiscal, político e social das entradas e saídas da cidade, os dous baluartes foron escenario das loitas entre o señor feudal (o arcebispo) e os burgueses de Compostela.
A fortaleza da Rocha e a muralla son espazos privilexiados para contar a historia da cidade durante a Idade Media, por esta razón a Agrupación Cultural O Galo organiza esta visita dirixida para as súas socias e os seus socios, podendo vir acompañados até completar o aforo permitido.
Para coñecermos o número de asistentes e participar na visita é preciso enviar unha mensaxe a comunicacion@ogalo.gal antes do 17 de xuño de 2022 ás 22 horas, indicando nome, apelidos e teléfonos de todas as persoas participantes.
As socias e os socios do Galo recibirán un exemplar do libro editado sobre o castelo polo Concello de Santiago.

Galiza Cultura e a Agrupación Cultural O Galo (integrante desa Federación) realízanlle unha homenaxe a unha das figuras máis senlleiras do teatro galego, a Manuel Lourenzo, autor, director, actor, produtor, editor e docente.
Para alén disto, Manuel Lourenzo, participou como intérprete en numerosos audiovisuais, series de televisión e filmes. Tamén foi co-fundador da Escola Dramática Galega e dos seus Cadernos de Teatro, puxo en funcionamento e dirixiu o “Teatro Luís Seoane”, no cal se representaron obras en galego de grandes autores internacionais e recibiu os máis importantes premios do noso teatro e o que anualmente concede aos dramaturgos o Ministerio de Cultura do Estado español.
Nesta HOMENAXE A MANUEL LOURENZO tamén se presentará a súa OBRA COMPLETA, recentemente publicada pola Federación Galiza Cultura e da que fan parte sete tomos nos que se recompilan toda a súa escrita.
A HOMENAXE A MANUEL LOURENZO levarase a cabo:
Data e hora: Martes, 14 de xuño de 2022, ás 19:30 horas.
Lugar: Salón-Teatro (sede do Centro Dramático Galego). Rúa Nova número 34. Santiago de Compostela.
E nela interveñen:

• Susana Dans, actriz.​
• Xosé Paulo Rodríguez, director do Teatro Rosalía Castro da Coruña.
• Quico Cadaval, actor.
• Coral Solfa.
• Francisco Núñez, director do Centro Dramático Galego.
• Xosé Manuel Carril, presidente da Federación Galiza Cultura.
• Brandán Lourenzo, gaiteiro.

Ficas convidad@ ti e un acompañante. De vir, é preciso enviar unha mensaxe a comunicacion@ogalo.gal antes do 12 de xuño de 2022 ás 22h, indicando nome, apelidos e teléfonos. En breve informarase sobre a maneira de apañar os billetes para asistir a esta homenaxe.
​No hipotético caso de anotarse socios no último momento e non haber butacas dispoñíbeis, est@s soci@s desprazarán @s non soci@s anotad@s en último lugar, feito que sería comunicado.

Con Miro Villar como relator da palestra que terá lugar no Museo do Povo Galego, na terza feira (martes) 24 de maio de 2022 ás 19:oo horas.
FLORENCIO DELGADO GURRIARÁN
Nace en Vilamartín de Valdeorras no 1903. Debido ao traballo de seu pai mora en varias vilas de fóra das nosas lindes e estuda dereito en Valladolid. En 1928 retorna a Galiza, empeza a traballar nun bufete de avogados e a publicar en diferentes revistas, entre elas en A Nosa Terra, e fará parte da Irmandade Galeguista de Valdeorras e en 1933 do Partido Galeguista. Por outra banda, un ano despois edita en NÓS o poemario Bebedeira que acada unha boa acollida entre a crítica.
En 1936 fuxe cruzando a raia seca e no Porto embarca como polisón nun buque rumbo Bordeos. Logo vai a París e a comezos de 1938 a Barcelona, onde se alista no exército republicano, coincide con Castelao, actúa como secretario de propaganda do Partido Galeguista e colabora en Nueva Galicia con poemas de combativos. Asemade formou parte da equipa que, en contacto con organizacións norteamericanas, deseñou planos para achanzar as penalidades dos galegos que se verían obrigados a saír para o exilio.
En 1939, pasou os Perineos e xunto con Valenzuela, Pla e Isla, traballou para tirar os galegos dos campos de concentración onde foran confinados polo goberno francés. A continuación foi un dos case 22.500 republicanos que se refuxiaron en México, e alí foi un dos delegados do SERE, integrante dunha estancia agraria de explotacións colectiva posta en funcionamento ao abeiro das reformas de Lázaro Cárdenas, e logo xa na capital desempeñou diferentes oficios. Participou na creación do Ateneo de Galiza, do Fogar Galego, de Irmandade Galeguista e da revista Saudade. En 1943, está na constitución da Alianza Nazonal-Galega (1943) e de Galicia, o seu voceiro, así como de responsábel do coidado da edición do Cancioneiro de loita galega, que recolle poemas dedicados os galeguistas asasinados polo franquismo.
Con López Durán negociou e redactou o pacto Galeuzca (1944) e en calidade de representante do Partido Galeguista participou nas reunións previas ás Cortes da II República que tiveron lugar na cidade de México en 1945. Tamén foi delegado do Consello de Galiza nese país.
Finalizada a II Guerra Mundial, vendo a posición de non intervención dos Países Aliados no que di ao derrocamento do franquismo, e na liña doutros partidos da Península, o Partido Galeguista baixa a súa actividade política. E el, por motivos laborais, trasládase a Guadalajara, aínda que continúa en contacto cos seus correlixionarios residentes no México DF, apoiando os seus proxectos político-culturais e loitando pola conservación e “pureza” da nosa lingua. Despois, na década de 1950, participa na constitución do Padroado da Cultura Galega (1953), organización con fortes vínculos coa revista Vieiros (1959), e dirixe a segunda andaina da revista Saudade.
Florencio González Gurriarán en 1946, gaña, xunto con Luís Tobío e Plácido R. Castro, o certame de traducións de poemas ingleses e franceses ao galego, organizado pola Federación de Sociedades Galegas de Buenos Aires, que tempo despois se publicou. E o seu segundo poemario, Galicia infinda sae do prelo case 20 anos máis tarde, en 1963. Na década de sesenta veu tres veces a Galiza , dúas para ver as posibilidades de revitalizar o Partido Galeguista. Xa en 1981 publicou aquí Cantarenas e en 1986 O soño do guieiro e en 1986 morreu en California. Este ano 2022 foi o autor escollido para dedicarlle o Día das Letras Galegas.
 
MIRO VILLAR. Cee, 1965.
Doutor en Teoría da Literatura e Literatura Comparada coa tese A poesía galega de Antón Zapata García. Edición e estudo. É profesor de lingua e literatura galega. E como poeta publicou Ausencias pretéritas (1992), 42 décimas de febre (1994), Abecedario da desolación (1997, premio Tívoli-Europa 1998), Equinoccio de primavera (1998, Gameleiros (Xerais, 2002, co fotógrafo Manuel Álvarez), As crebas (2011, premio Concello de Carral, 2010) e Breizh (2012). Poemas seus foron traducidos a varios idiomas en Il cammino di Santiago. La giovane poesía d'europa nel 1997.
Publicou literatura infantil e xuvenil: Carlota, a marmota (2000), Carlota e a bota perdida (2003) e Carlota e a gaivota patiamarela (2006). Tamén O nariz de Fiz (2009), A cobiza do verme Noel (2011), Rebelión na charca (2012) e A pantasma da casa da Matanza (Premio Ánxel Casal da AGE, 2013). Recibiu en 1985 e 1987 o premio de relato curto Modesto R. Figueiredo Padroado Pedrón de Ouro por “Augas de silencio” e “Verbas cruzadas con Amaranta” e a Curuxa Literaria do Museo do Humor de Fene.
Como ensaísta é autor de Antón Zapata García. Biografía dun poeta emigrado ao servizo da II República (2009) e de varias edicións críticas ou comentadas, como a Antoloxía poética de Gonzalo López Abente (1995), Unha lectura de O soño sulagado (1998), Roberto Blanco Torres. Orballo da medianoite (Xerais, 1998), A poesía galega de Xervasio Paz Lestón (1998), A señardade no puño de Alexandre Cribeiro (2004), A roseira da soidade de Antón Zapata García (2005), Poesía galega completa e textos en prosa de Emilio Álvarez Blázquez (2005), Ser auga, darse en auga. Antoloxía poética de Bernardino Graña (2010), Bretemada de Gonzalo López Abente (2011) e Obra poética completa de Gonzalo López Abente (2013).
A súa bitácora persoal crebas.gal, foi premio da AELG mellor blogue literario no 2012.

Agora representada polo grupo teatral Medulio dirixido por Francisco Rodríguez o sábado 21 de maio ás 19:00 horas na Sala Agustín Magán do Centro socio-cultural de Santa Marta.
Como aparece no díptico da cima, esta peza foi representada por primeira vez en 1966 con actores e actrices, todos eles e elas, socios e socias da Agrupación Cultural O Galo, dirixidos polo propio Ricardo Carvalho Calero. A coral Cantigas axudou nesta representación, para facilitar que a policía franquista non denegase o permiso.
O programa de man que aparece na cima, con 56 anos de idade, é unha xoia, merecente de ter un lugar nos nosos arquivos.