O 17 de xaneiro, continuando coas Xornadas sobre a Situación e Oportunidades da Economía Galega, falará Belén Rodríguez e Marcelino Fernández Mallo na libraría Couceiro de Compostela.
Belén Rodríguez presenta unha palaestra titulada “Galiza, potencia enerxética si, pero non así!”. E Marcelino Fernández outra que leva por título "A quen pertencen os nosos recursos?".
Estades convidadas todas as persoas ata encher o local.
Currículo de Belén Rodríguez Fernández, ADEGA
En 2005 comecei o meu traballo na Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA) como responsable de comunicación e coordinadora do proxecto de difusión de información ambiental “Proxecto Cerna”. Fun impulsora do primeiro espazo divulgativo radiofónico de medio ambiente e ecoloxía de Galicia, "Radio Cerna" e durante 17 anos fun editora da “Revista Cerna”. Malia ser a comunicación a miña especialidade, durante 14 anos anos fun adquirindo responsabilidades de xestión e organización na delegación de en Lugo. En 2019 fun nomeada Secretaria Executiva de ADEGA para coordinar a actividade xeral da organización, cargo que desempeño actualmente.
O meu traballo ao longo destes 19 anos en ADEGA, tanto no eido da comunicación como no da dirección e xestión, permitiume contactar cun amplo número de persoas, colectivos e plataformas sociais de todos os ámbitos do país, que me achegaron unha visión completa da realidade ambiental galega, das súas problemáticas e da súa incidencia no devir da nosa historia e cultura.
Actualmente, e desde hai 3 anos, coordino a campaña de ADEGA fronte a invasión eólica, e desde hai 7 meses a campaña “Ti podes paralos” de recadación colectiva para o emprendemento de accións xurídicas contra o espolio eólico. Tamén participei no impulso da Coordinadora Galega Eólica Así Non na que exerzo de moderadora e voceira. Esta plataforma está conformada por máis de 200 colectivos e plataformas sociais galegas que loitan pola defensa do territorio fronte a actual invasión eólica.
O título da súa palestra é
“Galiza, potencia enerxética si, pero non así!” (resumo)
Comezará cunha introdución sobre o balanzo enerxético de Galiza, facendo unha especial mención á súa potencialidade como produtora de enerxía renovábel e avantaxada no cumprimento dos obxectivos climáticos. Porén, a transición cara a unha economía galega descarbonizada e sustentábel aínda está lonxe de ser unha realidade e, neste senso, indicaranse algúns dos principais retos aos que se enfronta o país.
Abordarase de forma específica o papel das enerxías renovábeis en Galiza e, en especial, ao actual modelo de implantación eólica e ás súas ameazas. A chamada “vaga ou invasión eólica” obrigou a reaxir o discurso ecoloxista (o galego, nomeadamente) baixo o lema “Eólica si, pero non así” ou “Eólica Así Non”, fronte a un “capitalismo verde” que enmascara tras a pantalla da emerxencia climática o seu insaciable afán depredador e espoliador dos nosos recursos naturais. Ao par, reflexionarase sobre o abandono da función pública que os gobernos galego e estatal están a protagonizar para entregarse ao servizo do lobby enerxético ata saltarse algunhas das normas máis básicas dun estado democrático.
Para concluír, achegarase a proposta da asociación ecoloxista ADEGA para avanzar sen máis dilación cara a unha transición ecolóxica e enerxética ordenada, ao servizo do pobo, asentada en principios de conservación e resiliencia ambiental e destinada a dotar dun futuro digno, xusto e ecolóxico ao pobo galego, tamén a través dunha economía máis sustentábel.
A palestra seguinte corre a cargo de Marcelino Fernández Mallo. Licenciado en Ciencias Económicas e Empresariais pola UNED e Master Business Administration pola Escola de Negocios suíza IMD Business School.
Foi consultor e formador independente en diversas institucións. Participou como profesor en cursos de postgrao de varias institucións e universidades. Foi consultor de múltiples proxectos, normalmente de carácter estratéxico. Exerceu distintos postos directivos en Caixa Galicia, entre os cales merecen subliñarse a Dirección da División de Banca dixital e a Coordinación xeral para a integración da Moeda Única. Creou e desenvolveu tamén o Departamento de Estudos da entidade financeira galega e ocupou outras posición nas divisións de Planificación e Organización.
Impartiu decenas de cursos, conferencias e charlas en ámbitos universitarios e corporativos. É colaborador habitual nos medios de comunicación con artigos de análise e actualidade sobre asuntos económicos e de xestión.
Leva máis de trinta años publicando artigos de economía e management en xornais e revistas, de ámbito xeral o especialista. Entre os seus libros destacamos o ensaio “De la Peseta al Euro”, publicado pola Editorial Pirámide (1998), “Saber Decidir: la auténtica clave del éxito (ebook)” publicado por Ed. Bookboon (2018), e “The Wrong Manager”, publicado por LID Business Media (2022).
O seu título é:
"A quen pertencen os nosos recursos?" (resumo).
O sector da minaría representa arredor do 0,35 do PIB de Galicia. Malia non ser unha actividade principal, si ten unha influencia relevante en comarcas ou concellos coma Valdeorras ou O Porriño onde as producións de lousa e granito supoñen unha parte sobranceira da súa industria.
O futuro da minaría en Galicia ten que ver coas posibilidades de explotación de materias primas consideradas “fundamentais” pola Unión Europea. A UE depende absolutamente doutros países para o subministro de minerais esenciais para o desenvolvemento de tecnoloxías verdes. O obxectivo de acadar a neutralidade climática en 2050 supón unha presión para dispoñer de materias primas que cando menos cubran unha parte da demanda.
Galicia posúe xacementos de coltan, en Viana do Bolo, cobre en Touro e volframio en San Fix, que poderían ser obxecto de explotación. Ademais, habería a posibilidade de facer prospección para a explotación doutros materiais coma litio ou terras raras. Dado que o subsolo pertence ao dominio público, a súa explotación haberá ser concedida pola administración con independencia de quen sexa o propietario das terras afectadas. E isto esixe ter unha política de concesión de dereitos mineiros clara e transparente.
A Unión Europea fixa uns estándares ambientais esixentes para a explotación dos recursos naturais. A depuración das augas ou a restitución modular das terras afectadas son dous requirimentos que en calquera caso se deben ter en consideración. Mesmo cumprindo estes requisitos, a cuestión clave está no xogo das externalidades, é dicir, dos efectos colaterais de cada proxecto.
Por unha banda, deben minimizarse as externalidades negativas como a contaminación de augas e aire, o impacto paisaxístico e sobre a biodiversidade, o risco polo tratamento dos residuos ou o posible efecto nas actividades agro-gandeiras. Pola banda contraria, deberán maximizarse as externalidades positivas, isto é, as que supoñen creación sostible de emprego e desenvolvemento dunha cadea de valor. Neste sentido, o exemplo do sector eólico, no cal Galicia sofre o deterioro ambiental e paisaxístico sen impacto no desenvolvemento tecnolóxico, serve de alerta a ter en conta tamén no sector mineiro.
Belén Rodríguez presenta unha palaestra titulada “Galiza, potencia enerxética si, pero non así!”. E Marcelino Fernández outra que leva por título "A quen pertencen os nosos recursos?".
Estades convidadas todas as persoas ata encher o local.
Currículo de Belén Rodríguez Fernández, ADEGA
En 2005 comecei o meu traballo na Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA) como responsable de comunicación e coordinadora do proxecto de difusión de información ambiental “Proxecto Cerna”. Fun impulsora do primeiro espazo divulgativo radiofónico de medio ambiente e ecoloxía de Galicia, "Radio Cerna" e durante 17 anos fun editora da “Revista Cerna”. Malia ser a comunicación a miña especialidade, durante 14 anos anos fun adquirindo responsabilidades de xestión e organización na delegación de en Lugo. En 2019 fun nomeada Secretaria Executiva de ADEGA para coordinar a actividade xeral da organización, cargo que desempeño actualmente.
O meu traballo ao longo destes 19 anos en ADEGA, tanto no eido da comunicación como no da dirección e xestión, permitiume contactar cun amplo número de persoas, colectivos e plataformas sociais de todos os ámbitos do país, que me achegaron unha visión completa da realidade ambiental galega, das súas problemáticas e da súa incidencia no devir da nosa historia e cultura.
Actualmente, e desde hai 3 anos, coordino a campaña de ADEGA fronte a invasión eólica, e desde hai 7 meses a campaña “Ti podes paralos” de recadación colectiva para o emprendemento de accións xurídicas contra o espolio eólico. Tamén participei no impulso da Coordinadora Galega Eólica Así Non na que exerzo de moderadora e voceira. Esta plataforma está conformada por máis de 200 colectivos e plataformas sociais galegas que loitan pola defensa do territorio fronte a actual invasión eólica.
O título da súa palestra é
“Galiza, potencia enerxética si, pero non así!” (resumo)
Comezará cunha introdución sobre o balanzo enerxético de Galiza, facendo unha especial mención á súa potencialidade como produtora de enerxía renovábel e avantaxada no cumprimento dos obxectivos climáticos. Porén, a transición cara a unha economía galega descarbonizada e sustentábel aínda está lonxe de ser unha realidade e, neste senso, indicaranse algúns dos principais retos aos que se enfronta o país.
Abordarase de forma específica o papel das enerxías renovábeis en Galiza e, en especial, ao actual modelo de implantación eólica e ás súas ameazas. A chamada “vaga ou invasión eólica” obrigou a reaxir o discurso ecoloxista (o galego, nomeadamente) baixo o lema “Eólica si, pero non así” ou “Eólica Así Non”, fronte a un “capitalismo verde” que enmascara tras a pantalla da emerxencia climática o seu insaciable afán depredador e espoliador dos nosos recursos naturais. Ao par, reflexionarase sobre o abandono da función pública que os gobernos galego e estatal están a protagonizar para entregarse ao servizo do lobby enerxético ata saltarse algunhas das normas máis básicas dun estado democrático.
Para concluír, achegarase a proposta da asociación ecoloxista ADEGA para avanzar sen máis dilación cara a unha transición ecolóxica e enerxética ordenada, ao servizo do pobo, asentada en principios de conservación e resiliencia ambiental e destinada a dotar dun futuro digno, xusto e ecolóxico ao pobo galego, tamén a través dunha economía máis sustentábel.
A palestra seguinte corre a cargo de Marcelino Fernández Mallo. Licenciado en Ciencias Económicas e Empresariais pola UNED e Master Business Administration pola Escola de Negocios suíza IMD Business School.
Foi consultor e formador independente en diversas institucións. Participou como profesor en cursos de postgrao de varias institucións e universidades. Foi consultor de múltiples proxectos, normalmente de carácter estratéxico. Exerceu distintos postos directivos en Caixa Galicia, entre os cales merecen subliñarse a Dirección da División de Banca dixital e a Coordinación xeral para a integración da Moeda Única. Creou e desenvolveu tamén o Departamento de Estudos da entidade financeira galega e ocupou outras posición nas divisións de Planificación e Organización.
Impartiu decenas de cursos, conferencias e charlas en ámbitos universitarios e corporativos. É colaborador habitual nos medios de comunicación con artigos de análise e actualidade sobre asuntos económicos e de xestión.
Leva máis de trinta años publicando artigos de economía e management en xornais e revistas, de ámbito xeral o especialista. Entre os seus libros destacamos o ensaio “De la Peseta al Euro”, publicado pola Editorial Pirámide (1998), “Saber Decidir: la auténtica clave del éxito (ebook)” publicado por Ed. Bookboon (2018), e “The Wrong Manager”, publicado por LID Business Media (2022).
O seu título é:
"A quen pertencen os nosos recursos?" (resumo).
O sector da minaría representa arredor do 0,35 do PIB de Galicia. Malia non ser unha actividade principal, si ten unha influencia relevante en comarcas ou concellos coma Valdeorras ou O Porriño onde as producións de lousa e granito supoñen unha parte sobranceira da súa industria.
O futuro da minaría en Galicia ten que ver coas posibilidades de explotación de materias primas consideradas “fundamentais” pola Unión Europea. A UE depende absolutamente doutros países para o subministro de minerais esenciais para o desenvolvemento de tecnoloxías verdes. O obxectivo de acadar a neutralidade climática en 2050 supón unha presión para dispoñer de materias primas que cando menos cubran unha parte da demanda.
Galicia posúe xacementos de coltan, en Viana do Bolo, cobre en Touro e volframio en San Fix, que poderían ser obxecto de explotación. Ademais, habería a posibilidade de facer prospección para a explotación doutros materiais coma litio ou terras raras. Dado que o subsolo pertence ao dominio público, a súa explotación haberá ser concedida pola administración con independencia de quen sexa o propietario das terras afectadas. E isto esixe ter unha política de concesión de dereitos mineiros clara e transparente.
A Unión Europea fixa uns estándares ambientais esixentes para a explotación dos recursos naturais. A depuración das augas ou a restitución modular das terras afectadas son dous requirimentos que en calquera caso se deben ter en consideración. Mesmo cumprindo estes requisitos, a cuestión clave está no xogo das externalidades, é dicir, dos efectos colaterais de cada proxecto.
Por unha banda, deben minimizarse as externalidades negativas como a contaminación de augas e aire, o impacto paisaxístico e sobre a biodiversidade, o risco polo tratamento dos residuos ou o posible efecto nas actividades agro-gandeiras. Pola banda contraria, deberán maximizarse as externalidades positivas, isto é, as que supoñen creación sostible de emprego e desenvolvemento dunha cadea de valor. Neste sentido, o exemplo do sector eólico, no cal Galicia sofre o deterioro ambiental e paisaxístico sen impacto no desenvolvemento tecnolóxico, serve de alerta a ter en conta tamén no sector mineiro.
Feed RSS
