Roteiro por Compostela OS TROBADORES E A ARISTOCRACIA NO REINO DA GALIZA, guiado polos investigadores José António Souto Cabo e Isabel Morán Cabanas.
Roteiro: OS TROBADORES E A ARISTOCRACIA NO REINO DA GALIZA
Data: Sábado, 27 de novembro de 2021, ás 12.00 h.
Lugar de saída: Praza de Cervantes de Santiago de Compostela.
Intervirán: JOSÉ ANTÓNIO SOUTO CABO, profesor da USC e investigador
ISABEL MORÁN CABANAS, profesora da USC e investigadora
As prazas son limitadas polo que, por mor da situación sanitaria do momento, cómpre que se envíe a solicitude de inscrición ao correo electrónico comunicacion@ogalo.gal antes das 12.00 horas do xoves 25 de novembro de 2021, sendo imprescindíbel que cada persoa que se anote indique nese apuntamento: nome, dous apelidos, número do DNI e teléfono, por mor das normas Covid.
A admisión será seguindo rigorosamente a orde dos correos recibidos. É obrigatoria a asistencia con máscara e mantendo as normas de seguridad contra a Covid-19.
Roteiro: OS TROBADORES E A ARISTOCRACIA NO REINO DE GALIZA
O papel da capital galega nas orixes e desenvolvemento da lírica galego-portuguesa foi abordado por diversos estudiosos dese movemento literario como Carolina Michaëlis e Giuseppe Tavani, mais non existiu, até tempos recentes, consenso sobre o alcance do influxo desa cidade. Os avances producidos no estudo das raíces socioculturais do noso trobadorismo conseguiron recolocar Santiago como peza chave do asunto que nos ocupa, o que non pode sorprender dado que se trata do principal centro político e cultural do reino da Galiza, sobre todo durante os reinados de Fernando II e Afonso VIII (IX). O peso de Santiago reflíctese, en termos concretos, na asociación biográfica de diversos trobadores, maioritariamente de condición aristocrática, á cidade e, por outro lado, nas referencias a ese mesmo centro urbano contidas en diversas composicións. A partir desas dúas constatacións, o noso roteiro percorre a cidade para encontrar eses espazos que nos remiten para poetas como Joan Velaz, Osorio Eanes, Juião Bolseiro, Joan Vasquez de Talaveira, Airas Fernandez Carpancho, Paio Gomez Charinho, Airas Nunes, Martin Moxa, Afonso Eanes do Coton, Pero da Ponte, Pero Amigo de Sevilha, Bernal de Bonaval, Rui Fernández etc. A asociación prolongada da cidade ao movemento poético lévanos a concluír que Compostela non só foi unha especie de centro exportador de poetas para outras cortes mais tamén un palco constante e privilexiado desa manifestación cultural.
JOSÉ ANTÓNIO SOUTO CABO é licenciado en Filoloxía Románica e en Filoloxía Galego-portuguesa. Doutor en Filoloxía Galego-portuguesa. Profesor Titular na Facultade de Filoloxía da USC. Os campos de investigación son a historia da lingua (de modo preferente) durante o período medieval e o contexto sociocultural en que xermina e se desenvolve a lírica galego-portuguesa. A primeira liña integra traballos de edición e estudos de textos literarios e documentación como: Rui Vasques. Crónica de Santa Maria de Íria (2001), o Os primeiros escritos em galego-português: revisão e balanço (2014). No tocante ao segundo ámbito, podemos citar: Os cavaleiros que fizeram as cantigas. Aproximação às origens socioculturais da lírica galego-portuguesa (2012),“Et de dona Guiomar nascio don Rodrigo Diaz de los Cameros. Figuras femininas no patrocínio da lírica galego-portuguesa (II)” (2018), De illis e Mirapeixe: Monio Fernandi. O trovador Múnio Fernandes de Mirapeixe e a sua parentela (2020).
MARÍA ISABEL MORÁN CABANAS é Profesora Titular de Literatura Portuguesa da Universidade de Santiago de Compostela e membro do equipo científico do Roteiro da Lírica Medieval, ocúpase principalmente dos período medieval, renacentista e barroco, así como da proxección destes nas épocas moderna e contemporánea. Cabe destacar os seus traballos sobre aspectos léxicos e temáticos da lírica medieval e da poesía cortesá portuguesa do século XV, como Traje, gentileza e poesia. O campos semântico da moda e da vestimenta no Cancioneiro Geral de Garcia de Resende (2001) ou Festa, Teatralidade e escrita. Esboços tetarais no Cancioneiro Geral de Garcia de Resende (2003). E, entre outras publicacións máis recentes, sobresaen a edición e estudo, en coautoría, de O meu Portugal[de] Guilherme de Almeida (2016), “O retrato descortês das damas no Cancioneiro Geral: motivos e imagens da tradição lírica” (2018), “Liturgia e cor amarela no Cancioneiro Geral: ainda para una interpretação em chave criptojudaica de Bernardim Ribeiro?” (2019), “A propósito de momo e corpo carnavalesco: de Joan Baveca e a sátira galego-portuguesa ao Cancioneiro Geral” (2021) ou “O médico na berlinda: transmissão do "novo" diálogo castelhano-português do Doutor Miranda (Lisboa, 1562)”. Actualmente coordina o grupo de investigación GRAALL (GI-1353) e participa en varios proxectos nacionais e internacionais sobre imaxinario e literatura.
Haz clic aquí para editar.
Roteiro: OS TROBADORES E A ARISTOCRACIA NO REINO DA GALIZA
Data: Sábado, 27 de novembro de 2021, ás 12.00 h.
Lugar de saída: Praza de Cervantes de Santiago de Compostela.
Intervirán: JOSÉ ANTÓNIO SOUTO CABO, profesor da USC e investigador
ISABEL MORÁN CABANAS, profesora da USC e investigadora
As prazas son limitadas polo que, por mor da situación sanitaria do momento, cómpre que se envíe a solicitude de inscrición ao correo electrónico comunicacion@ogalo.gal antes das 12.00 horas do xoves 25 de novembro de 2021, sendo imprescindíbel que cada persoa que se anote indique nese apuntamento: nome, dous apelidos, número do DNI e teléfono, por mor das normas Covid.
A admisión será seguindo rigorosamente a orde dos correos recibidos. É obrigatoria a asistencia con máscara e mantendo as normas de seguridad contra a Covid-19.
Roteiro: OS TROBADORES E A ARISTOCRACIA NO REINO DE GALIZA
O papel da capital galega nas orixes e desenvolvemento da lírica galego-portuguesa foi abordado por diversos estudiosos dese movemento literario como Carolina Michaëlis e Giuseppe Tavani, mais non existiu, até tempos recentes, consenso sobre o alcance do influxo desa cidade. Os avances producidos no estudo das raíces socioculturais do noso trobadorismo conseguiron recolocar Santiago como peza chave do asunto que nos ocupa, o que non pode sorprender dado que se trata do principal centro político e cultural do reino da Galiza, sobre todo durante os reinados de Fernando II e Afonso VIII (IX). O peso de Santiago reflíctese, en termos concretos, na asociación biográfica de diversos trobadores, maioritariamente de condición aristocrática, á cidade e, por outro lado, nas referencias a ese mesmo centro urbano contidas en diversas composicións. A partir desas dúas constatacións, o noso roteiro percorre a cidade para encontrar eses espazos que nos remiten para poetas como Joan Velaz, Osorio Eanes, Juião Bolseiro, Joan Vasquez de Talaveira, Airas Fernandez Carpancho, Paio Gomez Charinho, Airas Nunes, Martin Moxa, Afonso Eanes do Coton, Pero da Ponte, Pero Amigo de Sevilha, Bernal de Bonaval, Rui Fernández etc. A asociación prolongada da cidade ao movemento poético lévanos a concluír que Compostela non só foi unha especie de centro exportador de poetas para outras cortes mais tamén un palco constante e privilexiado desa manifestación cultural.
JOSÉ ANTÓNIO SOUTO CABO é licenciado en Filoloxía Románica e en Filoloxía Galego-portuguesa. Doutor en Filoloxía Galego-portuguesa. Profesor Titular na Facultade de Filoloxía da USC. Os campos de investigación son a historia da lingua (de modo preferente) durante o período medieval e o contexto sociocultural en que xermina e se desenvolve a lírica galego-portuguesa. A primeira liña integra traballos de edición e estudos de textos literarios e documentación como: Rui Vasques. Crónica de Santa Maria de Íria (2001), o Os primeiros escritos em galego-português: revisão e balanço (2014). No tocante ao segundo ámbito, podemos citar: Os cavaleiros que fizeram as cantigas. Aproximação às origens socioculturais da lírica galego-portuguesa (2012),“Et de dona Guiomar nascio don Rodrigo Diaz de los Cameros. Figuras femininas no patrocínio da lírica galego-portuguesa (II)” (2018), De illis e Mirapeixe: Monio Fernandi. O trovador Múnio Fernandes de Mirapeixe e a sua parentela (2020).
MARÍA ISABEL MORÁN CABANAS é Profesora Titular de Literatura Portuguesa da Universidade de Santiago de Compostela e membro do equipo científico do Roteiro da Lírica Medieval, ocúpase principalmente dos período medieval, renacentista e barroco, así como da proxección destes nas épocas moderna e contemporánea. Cabe destacar os seus traballos sobre aspectos léxicos e temáticos da lírica medieval e da poesía cortesá portuguesa do século XV, como Traje, gentileza e poesia. O campos semântico da moda e da vestimenta no Cancioneiro Geral de Garcia de Resende (2001) ou Festa, Teatralidade e escrita. Esboços tetarais no Cancioneiro Geral de Garcia de Resende (2003). E, entre outras publicacións máis recentes, sobresaen a edición e estudo, en coautoría, de O meu Portugal[de] Guilherme de Almeida (2016), “O retrato descortês das damas no Cancioneiro Geral: motivos e imagens da tradição lírica” (2018), “Liturgia e cor amarela no Cancioneiro Geral: ainda para una interpretação em chave criptojudaica de Bernardim Ribeiro?” (2019), “A propósito de momo e corpo carnavalesco: de Joan Baveca e a sátira galego-portuguesa ao Cancioneiro Geral” (2021) ou “O médico na berlinda: transmissão do "novo" diálogo castelhano-português do Doutor Miranda (Lisboa, 1562)”. Actualmente coordina o grupo de investigación GRAALL (GI-1353) e participa en varios proxectos nacionais e internacionais sobre imaxinario e literatura.
Haz clic aquí para editar.
Feed RSS
